Interview van de maand met: Marcelle Hilgers en Lobke Meekes

Marcelle Hilgers (53) is werkzaam in de culturele sector en in het onderwijs en heeft een achtergrond in dans en beeldende kunst. Lobke Meekers (40) is beeldend kunstenaar en heeft een achtergrond in het basisonderwijs. Lobke en Marcelle werken samen onder de naam IDKR8. Vanuit IDKR8 willen ze bijdragen aan een kwaliteitsslag in kunst- en cultuuronderwijs. Dit doen ze door programma’s te ontwikkelen en mensen uit het onderwijs en de cultuursector te begeleiden. Het gaat hen niet specifiek om het aanleren van een kunstvak maar om de kracht die kunst in zich heeft te gebruiken in het onderwijs. Het creatief proces nodigt je uit om te ontdekken, na te denken, uit te proberen en te leren. Kunst- en cultuuronderwijs leert je over jezelf, de ander en je omgeving.

Marcelle en Lobke doen beiden de master kunsteducatie. “Het is mooi dat we met onze voeten in de praktijk staan en deze master geeft ons de kans om onze praktijk te koppelen aan theorie en aan het doen van onderzoek. Kunst en cultuur is niet alleen ‘leuk’, maar leert ons wat en hoe het is om mens te zijn. Dat is in onze ogen een onmisbaar onderdeel van de schoolcarrière.”

Marcelle en Lobke, wat vinden jullie het leukste aan je werk?

Lobke: het is heel mooi om te zien dat er verrassend en inspirerend onderwijs ontstaat wanneer leerkrachten en makers samenwerken.

Marcelle: vaak spreken leerkrachten en kunstenaars net een andere taal waardoor het soms moeilijk lijkt om elkaar te bereiken. Als ik zie dat de afstand tussen mensen in het culturele veld en het onderwijs minder groot wordt, en als ze ontdekken dat wat een leerkracht of kunstenaar in gang wil zetten, niet ver van elkaar afstaat, dan word ik daar ontzettend blij van.

Welke ervaring op het gebied van cultuureducatie heeft de meeste indruk op jou gemaakt?

Lobke: het kunstwerk ‘The Artist Is Present’ van Marina Abramovic heeft me erg geïnspireerd. Ik vind het heel tof dat ze iets dat heel gewoon is, tot een bijzonder moment maakt. In het kunstwerk staan twee stoelen tegenover elkaar, waarbij zij plaats neemt op een van beide stoelen en een bezoeker op de andere. Marina zet haar lichaam centraal in dit werk en maakt contact met iemand anders dan zichzelf. Naar de ander kijken doe je je hele leven, maar echt contact maken is een ander verhaal. Uit dit kunstwerk spreekt een enorme volharding. Dat zegt iets over kunst an sich; kunst maken is doorzetten en volhouden.

Marcelle: Alain de Platel is een Belgische choreograaf. Ik heb veel stukken van hem gezien. Wat me raakt is dat hij een sociaal geëngageerde maker is. Hij haalt zijn materiaal van de straat. Hij werkt niet alleen met professioneel geschoolde dansers en spelers, maar haalt mensen van de straat en gebruikt teksten van de straat. Ook beperkt hij zich niet enkel tot theaterzalen maar ook werkt hij graag daarbuiten. Dat rauwe werk en de wereld naar het theater halen, raakt mij bijzonder. Het is geen technische gepolijste voorstelling, maar hij laat me nadenken omdat hij zaken bespreekbaar maakt.

Op welke manier heb jij te maken met Pit Cultuurwijzer?

Lobke: Voor Pit Cultuurwijzer geven wij de cursus ‘Grondstof’. Dat is een zesdaagse training voor mensen uit de culturele sector. Hierbij leren professionals uit het culturele veld om te werken met de competenties, onderzoeken, creëren en reflecteren en leren ze de taal van het onderwijs spreken. Tijdens de cursus gaan ze een samenwerking aan met een interne cultuur coördinator. Gezamenlijk wordt er vervolgens een activiteit ontworpen en uitgetest. Het samen verkennen wat de wens is en dit uitproberen in de praktijk geeft een verdiept inzicht in hoe cultuureducatie vorm kan krijgen in de school.

Marcelle: Naast de cursus ‘Grondstof’ geven wij voor Pit Cultuurwijzer trainingen aan kunstvakdocenten uit het voortgezet onderwijs. We verkennen met de kunstvakdocenten hoe in hun lessen een creatief proces verloopt in vergelijking met het cultuuronderwijs op een basisschool. Vervolgens gaan docenten aan de slag met het ontwerpen van lesmateriaal waarbij dezelfde competenties als in het basisonderwijs leidend zijn.

Welke boodschap wil jij aan kinderen meegeven op het gebied van cultuureducatie?

Marcelle: de boodschap die ik mee zou willen geven via een leerkracht of cultuuraanbieder is dat je de vrijheid hebt, en krijgt, om op je eigen manier te ontdekken hoe jouw wereld eruitziet, hoe je daar vorm aan wil geven en hoe je daarin wilt bewegen in relatie tot degene wie je bent. Die ontdekking kan ervoor zorgen dat het kind een autonome, kritische en lerende volwassene wordt.

Lobke: ik zou het mooi vinden als het ‘niet weten’ gestimuleerd wordt en dat het kind met vertrouwen in het leven staat. Het is oké als je iets niet weet. Ben nieuwsgierig, houd je oren en ogen open en kijk wat er om je heen gebeurt.

Wat is jouw talent?

Lobke: een van mijn sterke punten is het stellen van vragen.

Marcelle: ik sluit me aan bij Lobke, ook het vragen stellen zie ik als een van mijn talenten. Daarnaast ben ik een waarnemer, een observator, en dan bij uitstek in de natuur. Die observatie is een dagelijks deel van mijn privé en werkpraktijk.