Interview van de maand met: Martenique Hickey

Martenique Hickey (36) doet educatieprojecten voor culturele instellingen en geeft workshops op scholen. Ook verzorgt ze rondleidingen voor onder andere musea die meestal interactief van aard zijn. Zo worden bij het Thermenmuseum bijvoorbeeld door leerlingen spellen gemaakt en gaan ze vervolgens aan de slag met het maken van een vlog over het personage dat ze onderzoeken in de tentoonstelling.

Marteniques doel: “Mijn ambitie is altijd heel groot geweest; alle kinderen enthousiast maken voor kunst en cultuur. Door de jaren heen is die droom wat bijgesteld en ben ik al heel tevreden als ik kinderen kunst en cultuur kan laten ervaren, ze er kennis mee kan laten maken. Het meer realistische doel is ervoor te zorgen dat één of twee kinderen het geweldig vinden. Dat neemt natuurlijk niet weg dat het fantastisch zou zijn als ik de hele groep zover krijg om warm te lopen voor kunst en cultuur.”

Martenique, wat vind jij het leukste aan je werk?

De verwondering die kinderen hebben, de vragen die ze stellen en wat dat dan weer voor verwondering bij mij teweegbrengt. Ik haal namelijk heel veel uit hun reacties en dat zorgt ervoor dat ik ontzettend veel zin heb om daar weer mee verder te gaan!

Welke ervaring op het gebied van cultuureducatie heeft de meeste indruk op jou gemaakt?

Als wij vroeger naar musea gingen, liet mijn moeder ons altijd verhalen verzinnen bij de werken die we zagen. Of we nou in een kasteel kwamen of in het Rijksmuseum. We bedachten bijvoorbeeld wat die poppetjes aan het doen waren op dat grote schip, en dan hoorden we de geluiden en roken we de geur. Dat heeft mijn enthousiasme getriggerd en aangewakkerd. In mijn werk zijn het de kleine opmerkingen die de kinderen maken op het moment dat je met hen naar kunst, cultuur en erfgoed aan het kijken bent en daarmee met hen aan de slag gaat. Ze zien zoveel dingen die wij als volwassene heel anders ervaren. Dat vind ik heel fascinerend.

Op welke manier heb jij te maken met Pit Cultuurwijzer?

Wanneer scholen een vraag hebben en de intermediairs van Pit Cultuurwijzer denken dat ik de juiste match ben, brengen zij mij in contact met de desbetreffende school. Ook heb ik de cursus Grondstof en Deskundigheidsbevordering gedaan en woon ik regelmatig de inspiratiebijeenkomsten bij.

Welke boodschap wil jij aan kinderen meegeven op het gebied van cultuureducatie?

Vooral dat goed kijken je heel veel op kan leveren. Op het moment dat je ergens bij stil staat, kijkt, en met andere mensen in gesprek gaat, levert dat veel meer op dan dat je het alleen bij jezelf houdt. Daarnaast vind ik het ontzettend belangrijk dat kinderen weten dat je kunst niet af kunt kijken, maar dat het je alleen maar inspireert. Soms zijn kinderen boos, als ze een poppetje op een huis getekend hebben en het kind dat naast hen zit precies hetzelfde doet. Dan probeer ik ze mee te geven dat ze niet boos moeten zijn, en dat het geen na-aperij is, maar juist een enorm compliment!

Wat is jouw talent?

Mijn grootste talent is improvisatie. Iedere groep vraagt om een andere aanpak. Je kunt nog zo’n fantastische rondleiding op papier hebben staan, maar als het bij een bepaalde groep kinderen niet werkt, moet je toch iets anders bedenken. Thuis heb ik een tweejarig kind rondlopen. Dat is mijn grootste kunstproject. Hem probeer ik de liefde voor kunst mee te geven door hem zoveel mogelijk te laten knutselen. Mijn eigen creativiteit is de laatste jaren vooral in het maken van programma’s gaan zitten. Dat is veel strakker dan het maken van vrij werk, maar ik vind het leuk om binnen kaders de grenzen op te zoeken. Waar voelen docenten zich nog veilig genoeg bij, maar is het toch iets waar ze normaal gezien niet zelf voor hadden gekozen?