Interview van de maand met: Mira Beckers en Ruth Kleijnen

Mira Beckers (58) is coördinatrice van Theater Landgraaf. Ze programmeert de jeugd- en familievoorstellingen voor peuters/kleuters en kinderen in het basisonderwijs. Ze wordt betrokken bij alles dat met jeugd en jongeren te maken heeft. Daarnaast werkt ze ook bij Theaterbureau Landgraaf waar ze bureauwerkzaamheden verricht.

Ruth Kleijnen (64) is secretaris bij Theater Landgraaf. Ze heeft altijd in de cultuureducatietrein gewerkt en ging eind 2017 met vervroegd pensioen. Ze is educatief medewerker geweest bij Kasteel Hoensbroek en het Thermenmuseum en heeft jaren daarvoor in het bibliotheekwezen gewerkt, waar leesbevordering en taalstimulering centraal stonden. Zodoende had ze altijd korte lijntjes met het onderwijsveld. Samen met collega's educatie van Schunck en PLT werd een start gemaakt met het advies en aanbod van cultuureducatie voor het basisonderwijs. Na een selectie werd Mockus uitgenodigd om de visie op cultuureducatie te verwoorden in een passende naam: ‘Abel’, vernoemd naar de ontdekkingsreiziger Abel Tasman. Als secretaris bij Theater Landgraaf werkt ze veel samen met Mira. Samen laten ze graag zien wat theater voor leerlingen kan betekenen.

Mira en Ruth’s doel: “De jeugd laten ervaren hoe leuk een theaterbezoek is en hoe leuk het is om zelf toneel te spelen en theater te maken. Ook is het belangrijk dat ouders, verzorgers en docenten inzien hoe waardevol theatermaken is voor de ontwikkeling van een kind. Door drama en toneel leren kinderen o.a. empathie ontwikkelen, creatief te denken en taal wordt bevorderd. Verder willen we het belang van theater en theater maken onder de aandacht brengen van iedereen die cultuureducatie hoog in het vaandel heeft staan. We vinden het belangrijk om drama als kunstvak op de kaart zetten. Drama neemt binnen het onderwijs nog steeds (ten onrechte) een ondergeschikte positie in binnen de kunstvakken.

Mira en Ruth, wat vinden jullie het leukste aan jullie werk?
Mira: het werken met leerlingen. Tijdens de lockdown ervoer ik hoezeer ik de leerlingen, en het werken met hen, gemist heb. De afwisseling en het creatief bezig zijn is het mooiste aan mijn vak. Het is zo breed, en er zijn zoveel verschillende manieren om theater te maken!

Ruth: leerkrachten hebben vaak een bepaald beeld, een vooroordeel, bij drama en het is de kunst om hen ervan te overtuigen dat drama een belangrijk onderdeel is van zaakvakken zoals taal of competenties als samenwerken, je leren inleven in een ander of de sociaal emotionele ontwikkeling van een kind. Ik vind het heel waardevol als je leerkrachten bereikt en kunt laten zien hoe mooi een samenwerking kan zijn tussen een vakdocent drama en een leerkracht in het basisonderwijs. Onze gezamenlijke wens is dat er een doorgaande lijn drama op de basisscholen ontstaat.

Welke ervaring op het gebied van cultuureducatie heeft de meeste indruk op jullie gemaakt?
Mira: vroeger had je de stichting Vrije Uren in Heerlen. Daar kon je je als kind inschrijven op allerlei workshops op gebied van cultuureducatie zoals pottenbakken, tekenen, noem maar op. Pottenbakken was erg in trek, dat wilde ik ook wel, maar toch werd ik afgeschoven naar de sectie tekenen. We mochten iets met houtskool doen en zodoende tekende ik een Arabier met op de achtergrond een muur, maar ik had mijn tekening al snel gereed. De docent wilde echter dat ik alle steentjes in zou kleuren. Daar knapte ik volledig op af. Dat was voor mij vooral een les van hoe het niet moest.

Ruth: bij mijn werk op Kasteel Hoensbroek hadden we een programma waarbij we kinderen kennis lieten maken met de filmwereld. De klas moest zich onderverdelen in een filmcrew, en iedereen kon kiezen welke rol hem het beste paste. De één werd cameraman, de ander regisseur, geluidsman of acteur. We kregen daarop hele bijzondere reacties va de leerkrachten, omdat die zagen dat sommige kinderen die normaal aan de zijlijn stonden, zich ontpopten tot geweldige acteurs of regisseurs. Ze zagen een meerwaarde en ontdekten talenten in kinderen die ze in de klas nog niet hadden ontdekt. Tijdens workshops van de Jeugdtheaterschool zag ik ook kinderen die aanvankelijk heel onzeker waren helemaal uit hun schulp kropen nadat Mira hen begeleidde en een andere rol liet beleven. De onzekerheid en de angst verdwijnt en je ziet kinderen naar buiten gaan met een prachtige ervaring rijker.

Op welke manier hebben jullie te maken met Pit Cultuurwijzer?
Wij zijn het wiel nog aan het uitvinden wat cultuureducatie betreft. We willen meer aan de weg timmeren. De scholen in de omgeving maken nog weinig gebruik van ons theater. Nog niet alle leerkrachten weten dat er een theater in de omgeving van hun school is en dat willen we graag veranderen. Samen hebben we de cursus ‘Grondstof’ gevolgd. Theater Landgraaf is een vrijwilligersorganisatie en we willen ons meer professionaliseren en van betekenis zijn voor leerlingen en docenten. Daarbij willen we meer bekendheid geven aan de jeugdtheaterschool. Binnen PIT Cultuurwijzer is Patrick ons aanspreekpunt. Bij hem kunnen we met onze vragen terecht en hij geeft ons advies.

Welke boodschap willen jullie aan kinderen meegeven op het gebied van cultuureducatie?
Kom eens een keer kijken, volg een proefles en ervaar of theater je ding is. Ouders zouden hun kinderen moeten stimuleren om zich zo breed mogelijk te oriënteren. Als kinderen muziekles willen volgen is dat heel normaal, ze leren noten lezen en een instrument bespelen. Een theaterschool daarentegen is helemaal niet zo in zwang. Je ziet vaak 15-jarige meisjes die beroemd willen worden en naar Amerika willen gaan, maar dan is de eerste stap om een theaterschool te bezoeken. Daar leer je je lijf inzetten als instrument. Je moet trainen om iets te kunnen bereiken. Laatst was Kim Putters (directeur van het Sociaal en Cultureel Planbureau) te gast bij OP1, waar hij zijn boek ‘Topvorm’ aanprees. Zijn boodschap: ‘je talenten ontwikkelen kan alleen als je cultuureducatie met de paplepel ingegoten krijgt’. Dus kinderen, zorg dat je nieuwsgierig blijft, durf en leer je grenzen te verleggen en verrijk je door ervaringen op te doen met (alle) disciplines binnen cultuureducatie.

Wat is jullie talent?
Mira: ik hou van allerlei kunst, dans en klassieke muziek. Daarnaast heb ik een grote passie voor het verzamelen van vreemde objecten. Ik verzamel vintage kleding en struin rommelmarkten af op zoek naar waardevolle schatten die ik vervolgens weer inzet in het theater. Ik vind het leuk om met kinderen en jongeren te werken en voel me soms een missionair (om het vak drama onder de aandacht te brengen). Ik heb een grote drive om mijn passie, alles wat ik leuk vind, te delen met anderen. Ik kan die slag maken omdat ik in mijn geest zelf nog een kind ben.

Ruth: Bij mij is het glas nooit halfleeg. Ik ben nieuwsgierig en wil dat altijd blijven. Ik sta altijd open voor nieuwe ontwikkelingen. Daarnaast vind ik het heel fijn als ik anderen iets aan kan reiken, iets waar anderen weer mee verder kunnen. Volgens Mira kan ik ook heel goed luisteren. Ik zal altijd zoeken naar oplossingen en mogelijkheden om iets voor elkaar te kunnen betekenen.