Interview van de maand met: Vivian Knols

Vivian Knols (46) is opleidingsdocent aan de Nieuwste Pabo in Sittard. Ze heeft een muziekachtergrond, studeerde aan het conservatorium en deed de Master Kunsteducatie. Daarnaast is ze docent aan het conservatorium in Maastricht. Bij de Nieuwste Pabo is Vivian onder andere verantwoordelijk voor de muziekopleiding van docenten in het basisonderwijs.

Vivians doel: alle kinderen laten ervaren hoe belangrijk en fijn muziek kan zijn en welke betekenis muziek kan hebben. Sommige kinderen ervaren dat als ze een instrument bespelen. Bij anderen is het een uitlaatklep omdat ze tijdens de corona-tijd thuis moeten zitten, of zorgt het voor verbinding omdat ze dezelfde artiest leuk blijken te vinden. Ik vind het belangrijk dat kinderen van alle mogelijkheden op de hoogte zijn. Dat wil ik bereiken door het opleiden van mijn studenten aan de Pabo. Mijn aandeel hierin is om te zorgen dat zij goede muzieklessen kunnen geven. Het gaat er niet alleen om dat ze een ingang kunnen vinden bij de kinderen, maar dat ze die ook vinden bij zichzelf.

Vivian, wat vind jij het leukste aan je werk?

De combinatie van het opleiden van studenten aan het conservatorium en aan de Nieuwste Pabo heeft veel raakvlakken en daagt elkaar tegelijkertijd uit. Het zorgt ervoor dat ik een breed beeld heb van wat er in de provincie gaande is op het gebied van muziekeducatie. Ook vind ik het mooi om te zien als studenten en de kinderen muziek ervaren. Soms zie je dat het voor een Pabo student lastig kan zijn, dat het een uitdaging voor ze is. Zodra ze echter zien wat het effect is bij kinderen, hoe die zich kunnen verwonderen over bijvoorbeeld het kunnen bespelen van een instrument, dan zie je dat het bij de student ook meer gaat leven.

Welke ervaring op het gebied van cultuureducatie heeft de meeste indruk op jou gemaakt?

Er zijn veel momenten die indruk op me gemaakt hebben. Ik vind het moeilijk om daaruit te kiezen, maar ik kan wel een voorbeeld noemen. Zo zijn we met een groep studenten naar de voorstelling ‘Broer’ geweest. Dit was een samenwerking tussen de philharmonie zuidnederland en theater Sonnevanck. Het was een interactief concert en aan de kinderen werd gevraagd te reageren op de muziek. Dat deden ze echter ook op momenten dat de spelers er niet naar vroegen. Het was heel mooi om te zien dat kinderen zo goed aan kunnen voelen wat er gebeurt en dat muziek en spel hen aanzetten om te reageren.

Op welke manier heb jij te maken met Pit Cultuurwijzer?

Vanuit Cultuureducatie met Kwaliteit is aan penvoerders gevraagd om samen te werken met de Pabo’s. In deze regio zijn verschillende penvoeders bij de Nieuwste Pabo betrokken. Vrij snel zijn we daarbij op het gebied gekomen van de interne cultuurcoördinator. Een cultuurcoördinator moet tools aangereikt krijgen en die ontvangen ze door de ICC cursus te volgen. De ICC cursussen verzorg ik samen met de intermediairs.

Welke boodschap wil jij aan kinderen meegeven op het gebied van cultuureducatie?

Verwonderen en verbeelden, dat is wat kinderen doen. Kinderen worden geraakt. Zodra ze onderwijs krijgen wordt dat afgeremd. Ik wil kinderen stimuleren om die verwondering niet kwijt te raken en hun nieuwsgierigheid te behouden.

Wat is jouw talent?

Vanuit mijn positie heb ik met veel verschillende partijen te maken. Ik ben goed in het verbinden van mensen. Die verbinding zet ik in om met verschillende partijen samen te kunnen werken en tot iets moois te komen.