14 februari 2022
Wat speelt er op de school, met: Oona van den Hoek
Oona van den Hoek (44) is sinds 2003 leerkracht op de Pyler, een school voor speciaal onderwijs in Heerlen. De kinderen hebben een leeftijd van 4 tot 18 jaar, wat betekend dat de school ook een VSO afdeling heeft.
Hoi Oona, kun je kort iets vertellen over de school waar je werkt?
Bij ons op school wordt onderwijs geboden aan kinderen die meer aandacht nodig hebben bij hun sociaal emotionele en didactische ontwikkeling. We kijken individueel naar een kind om te bepalen wat nodig is om zich goed te kunnen ontwikkelen. De groepen zijn kleiner dan op het regulier onderwijs en de kinderen krijgen meer ondersteuning, zowel op didactisch als emotioneel vlak. De problematiek is uiteenlopend. We hebben kinderen met een ontwikkelingsachterstand, maar ook kinderen met autisme of ADHD.
Wat is jouw rol op deze school?
Uiteindelijk ben je naast alle problematiek die er bij de kinderen speelt ook leerkracht en wordt er onderwijs geboden. Je kijkt naar het individu en helpt kinderen te ondersteunen bij hun emotionele en didactische ontwikkeling. Het uiten van emoties is voor deze kinderen heel moeilijk. Hier wordt veel aandacht aan besteed zodat ze daarin kunnen groeien. Dat doen we door een veilige omgeving te creëren. Daarom is de samenwerking met collega’s ook heel belangrijk. Samen zorgen we voor een rustige setting met veel duidelijkheid en structuur. Bij ons op school is dan ook meer assistentie aanwezig ten opzichte van het reguliere onderwijs.
Wat doet de school aan cultuureducatie?
Toen ik hier begon was er geen een visie rondom cultuureducatie. Ik werd een aantal jaren geleden benaderd door onze vorige adjunct-directeur of ik interesse had om cultuureducatie meer op de kaart te zetten. We gingen voorheen heus weleens naar het theater of bezochten een culturele instelling, maar dit was niet iets dat door de hele school gedragen werd. Docenten die veel affiniteit hebben met cultuur besteden daar ook meer aandacht aan dan anderen. Het was een ondergeschoven kindje in het lesprogramma.
Bij Pit Cultuurwijzer ben ik samen met een collega een ICC-cursus gaan doen waar we een plan geschreven hebben over wat we belangrijk vonden voor onze school. Hierdoor zijn we tot een visie gekomen waar we naartoe willen werken. Dit hebben we in kaart proberen te brengen en onder de aandacht van het team gebracht. Uiteindelijk moet je je ook afvragen wat belangrijk is voor het team en samen de vraag stellen; past dit bij onze doelgroep, en hoe ga je dat organiseren? Toch kwamen we tot de conclusie dat dit juist voor onze kinderen belangrijk is. Ook zij moeten zich op dit vlak kunnen ontwikkelen, misschien wel juist omdat ze zich emotioneel moeilijker kunnen uiten dan anderen. Je wilt ze kennis laten maken met meerdere disciplines, zodat ook zij hun talent kunnen ontdekken. Daarbij zitten we in Parkstad, met allerlei vormen van cultuur om ons heen, dus we hoeven er niet ver voor weg. Ook merken we dat het team steeds enthousiaster wordt. Samen met Pit Cultuurwijzer hebben we dit traject in gang kunnen zetten.
Waarom vind jij cultuureducatie belangrijk?
Het is een mogelijkheid om je op een andere manier te uiten. Als school heb je de plicht om kinderen aan te spreken op hun talenten. Daarnaast geldt voor sommige kinderen dat ze van huis uit niet met cultuur in aanraking komen, dus wil je ze als school helpen om zich op dat vlak toch kunnen ontplooien.
Hoe komt een culturele activiteit tot stand?
We hadden natuurlijk wel een plan geschreven, maar de vraag is hoe je dat in de praktijk brengt. Uiteindelijk hebben we een werkgroep gevormd omdat ik dit niet alleen voor alle klassen kan dragen. Samen met Pit Cultuurwijzer hebben we gekeken hoe we dat vorm konden geven. Bij VAZOM hebben we kinderen door middel van workshops kennis laten maken met verschillende disciplines. Het was een experiment omdat wij niet wisten hoe de kinderen erop zouden reageren. Omdat het zo’n groot succes was zijn we dit jaar weer de samenwerking met VAZOM aangegaan. Je ziet de kinderen genieten van het theater of een workshop drummen. Het is zo mooi om te zien dat dit kan op deze school en dat je een meerwaarde aan deze kinderen kunt bieden.
Wat vind jij de leukste activiteit die georganiseerd is?
VAZOM heeft diverse workshops georganiseerd rondom de Kinderboekenweek. De onderwerpen van de workshops gingen over het verleden en dat was door de hele school terug te zien. Sommige kinderen hadden romeinse helmen gemaakt, anderen hadden hele mijnen nagebouwd. Dit alles werd in de school geëxposeerd. De kinderen vonden het fantastisch, omdat het thema door alle vakken werd doorgevoerd. Het was een doorgaande lijn in de hele school en je merkte dat het thema echt leefde in de klassen. Het was heel mooi om te organiseren en we waren heel trots dat we dit zo neer konden zetten, met name omdat het door de hele school gedragen werd.
Wat zou je op het gebied van cultuureducatie nog heel graag met de school willen bereiken?
Daar hebben we het als team vaak over gehad. Cultuuronderwijs mag een nog vastere plek krijgen binnen het onderwijs. Het zou fijn zijn als doorgaande lijnen structureel in ons aanbod terugkomen. We willen vaker naar culturele instellingen, het vakgebied centraal stellen en beeldend, creërend en reflecterend aan de slag gaan. Met andere woorden: meer de diepte in!